“Ao falar, pensar, xestualizar ou intervir en algo, adentrámonos sempre en paraxes do descoñecido. A función do arte non é outra cousa máis que o descubrimento dos paisaxes do descoñecido”.
(Bartolomé Ferrando).
En “La inquietud de las cosas” enlázanse dous universos poéticos: o da Casa-Museo de Emilia Pardo Bazán e o da artista arxentina Romina Casile.
Desta superposición xorde un novo paisaxe que se desenvolve semánticamente entre os recunchos da casa, o mobiliario e as pezas audiovisuais; entre o pasado e o presente; entre as palabras e as sons.
Na súa obra, Romina Casile, indaga nas potencialidades dos obxectos e espazos comoa signos lingüísticos, explorando nos vínculos de intimidade e os modos de comunicación que entablamos con eles. A través do desenvolvemento de diversos artefactos, resemantiza os obxectos outorgándolles unha nova funcionalidade sonora que se manifesta en performances, que son á súa vez, o resultado dunha serie de ensaios que buscan amplificar a intuición, a conciencia e o diálogo.
Esta proposta logra trascender o tiempo e o espacio para que ambas artistas se atopen por primera vez e resoen na búsqueda de sensibilidades que atravesan distintos modos de habitar a cotidianidade.